ROLA NAUCZYCIELA W KONTAKTACH DZIECKA Z MUTYZMEM WYBIÓRCZYM A GRUPĄ


Ze względu na to, że w szkole czy przedszkolu dziecko przebywa w grupie, niezwykle ważne jest, by umiejętnie wpływać na jego relacje z innymi dziećmi. Nieuniknione są pytania rówieśników o powody jego milczenia. Rolą nauczyciela lub terapeuty jest wyjaśnienie trudności związanej z mówieniem. Na pytanie „Dlaczego Kasia. nie mówi?” można odpowiedzieć np. w następujący sposób: „Czasami zdarza się, że niektórym dzieciom trudno jest mówić w towarzystwie wielu nowych osób. Niekiedy odzywają się tylko do mamy, taty i rodzeństwa. Mamy nadzieję, że Kasia. niedługo poczuje się gotowa porozmawiać także z nami. To byłoby bardzo miłe. Postaramy się jej w tym pomóc.


Jak nie mówić I co mówić do dziecka z mutyzmem wybiórczym

ZAMIAST MÓWIĆ
LEPIEJ MÓWIĆ
Nie musisz robić nic, co jest dla ciebie zbyt trudne
Nie musisz robić nic, o ile nie czujesz się z tym dobrze.

Wiem, że to dla ciebie trudne, biedactwo

Wiem, że to jest przykre, ale nie będzie trwało wiecznie
Nie martw się, jeśli to jest dla ciebie zbyt trudne. Nie musisz brać w tym udziału, jeśli nie chcesz.
To może być dla ciebie teraz trudne, więc możesz zrezygnować z udziału. Nie martw się, pomożemy ci, abyś ty także mogła (mógł) włączyć się do zabawy.

Możesz robić różne rzeczy inaczej niż reszta dzieci.
Stopniowo będzie ci łatwiej i łatwiej, aż pewnego dnia będziesz dzielna(y) na tyle, by robić wszystko to, co pozostałe dzieci

To straszne być jedynym z takim problemem.
Wielu dzieciom mówienie sprawia trudność, nawet jeśli bardzo tego chcą. Radzą sobie z tym tak samo, jak ty sobie z tym poradzisz.

Nie musisz iść na piknik.
Potrzebuję wyjątkowego pomocnika. Chciałabym, żebyś pomogła(pomógł) mi przygotować rzeczy i zaopiekował się twoją siostrą, gdy inni będą się bawić.

Mam dla ciebie smakołyk na pocieszenie.
Mam dla ciebie coś słodkiego w podziękowaniu za pomoc i to, że się starałaś(eś).

Idziemy dzisiaj w odwiedziny. Na pewno są bardzo mili. Postarasz się mówić, prawda?
Idziemy dzisiaj w odwiedziny do kogoś, kto może pomóc. Nie będą cię prosić, byś robił(a) cokolwiek, z czym nie będziesz się dobrze czuć. Wygląda na to, że będzie fajnie.

Oczywiście, że inne dzieci nie myślą, że jesteś dziwny.

Wiesz, podejrzewam, że może być dla nich dziwne to, że nie rozmawiasz. Jeżeli jednak usłyszą kilka razy Twój głos, wcale nie pomyślą, że to dziwne.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Rozwój mowy w drugim roku życia

Kubki niekapki